watak tembang macapat jumbuh
kaliyan pagesanganing manungsa !
a.
Maskumambang: Gambaraké jabang bayi sing isih
ono kandhutané ibuné, sing durung kawruhan lanang utawa wadon, Mas ateges
durung weruh lanang utawa wadon, kumambang ateges uripé ngambang nyang
kandhutané ibuné.
b.
Mijil: Ateges wis lair lan wis
cetha priya utawa wanita.
c.
Sinom: Ateges kanoman, minangka
kalodhangan sing paling wigati kanggoné wong anom supaya bisa ngangsu kawruh
sak akèh-akèhé.
d.
Kinanthi: Saka tembung kanthi
utawa nuntun kang ateges dituntun supaya bisa mlaku ngambah panguripan ing alam
ndonya.
e.
Asmarandana: Ateges rasa tresna,
tresna marang liyan (priya lan wanita lan kosok baliné) kang kabèh mau wis dadi
kodrat Ilahi.
f.
Gambuh: Saka tembung jumbuh /
sarujuk kang ateges yèn wis jumbuh / sarujuk banjur digathukaké antarane priya
lan wanita sing padha nduwèni rasa tresna mau, ing pangangkah supaya bisaa urip
bebrayan.
g.
Dhandhanggula: Nggambaraké uripé
wong kang lagi seneng-senengé, apa kang digayuh bisa kasembadan. Kelakon duwé
sisihan/bojo, duwé anak, urip cukup kanggo sak kulawarga. Mula kuwi wong kang
lagi bungah / bombong atine, bisa diarani lagu ndandanggula.
h.
Durma: Saka tembung darma/wèwèh.
Wong yen wis rumangsa kacukupan uripé, banjur tuwuh rasa welas asih marang
kadang mitra liyané kang lagi nandang kacintrakan, mula banjur tuwuh rasa
kepéngin darma/wèwèh marang sapadha-padha. Kabèh mau disengkuyung uga saka
piwulangé agama lan watak sosialé manungsa.
i.
Pangkur: Saka tembung mungkur kang
ateges nyingkiri hawa nepsu angkara murka. Kang dipikir tansah kepingin wèwèh
marang sapadha - padha.
j.
Megatruh: Saka tembung megat roh
utawa pegat rohe / nyawane, awit wis titi wanciné katimbalan marak sowan mring
Sing Maha Kuwasa.
k.
Pocung: Yen wis dadi layon/mayit
banjur dibungkus mori putih utawa dipocong sak durungé dikubur.
Komentar
Posting Komentar